چند راه برای ترک اعتیاد به تلفن همراه

اعتیاد به تلفن همراه

بسیاری از روانشناسان اعتیاد به تلفن‌همراه را حتی از اعتیاد به قمار و مواد مخدر، خطرناک‌تر می‌دانند. دلیل این مقایسه از این قرار است که هر دو وابستگی بسیار شدید ایجاد می‌کنند، پس از مصرف مداوم الکل، مغز شخص شروع به تحلیل رفتن می‌کند اما همچنان سیگنال‌ها دستور استفاده از الکل را صادر می‌کند. تلفن همراه نیز همین‌گونه عمل میکند. زندگی در دنیای مجازی گوشی شما در نهایت جایگزین زندگی واقعیتان می‌شود و فرد از انجام کار‌های روزمره اجتماعی عاجز می‌شود. این دقیقا همان تاثیر تکنولوژی بر عادات ما است.

تلفن همراه برای رفع نیاز‌های ما از قبیل؛ تفریح، چت با دوستان یا لذت بردن از تماشای برنامه مورد‌علاقه‌ی خود و… ارائه می‌شوند. همچنین یک سری اقدامات را برای ما آسان می‌کند؛ رزرو آنلاین رستوران، پیدا کردن راحت‌تر بلیط هواپیما، پیدا کردن راحت‌تر کالا‌ها و… جزء این مواردند.

در اصل برای جلوگیری از اتلاف زمان، منبع مالی و انرژی خودمان است. اما در حال حاضر کاملا بر‌خلاف این عمل می‌کند؛ به اندازه‌ای که حتی شبکه‌های اجتماعی ما را از یک سری کار‌های روزمره عقب می‌اندازد.

علائم اعتیاد به تلفن همراه

۱-  کمبود خواب:

بسیاری از افراد زمان استاندارد خواب خود را به گذراندن در تلفن همراه می‌گذرانند. کمبود خواب، کمبود استراحت، از دست دادن قدرت بدن، شایع‌ترین عوارض این کمبود خوابند. بدن به یک “تخلیه بار” تمام عیار نیاز دارد. در حالی که در شبکه‌های اجتماعی هستید، اخبار جالب می خوانید، فیلم های خنده دار تماشا می‌کنید، مغز شما دائما در حال پردازش اطلاعات و بارگذاری بیش از حد است. در نتیجه عملکرد مغز به طرز چشم‌گیری کند می‌شود.

۲-  عدم ارتباط:

افرادی که عادت دارند تلفن همراهشان را جایگزین دوستان واقعی خود کنند، به تدریج نیاز به ارتباط اجتماعی‌شان کاهش می‌یابد، فرد در دنیای شبکه‌های اجتماعی غوطه‌ور می‌شود و علاقه‌ای به پیگیری اتفاقات اطراف ندارد. این قطع ارتباط تا جایی پیش رفته که بسیاری از افراد از تماس‌های مستقیم فراری‌اند و ارتباط متنی را ترجیح می‌دهند.

۳-  تحریک‌پذیری بی‌دلیل نسبت به دیگران: قطعا شخص معتاد به تلفن همراه از توجه روی اتفاقات واقعی متنفر است و هنگامی که عوامل خارجی او را مجبور می کنند از روی صفحه نمایش گوشی هوشمند خود به بالا نگاه کند، احساس ناراحتی می کند. آنها اعتیاد خود را به رسمیت نمی‌شناسند و نظرات خویشاوندان، دوستان و همکاران را انتقاد ناعادلانه می‌دانند.

۴-  نداشتن علایق واقعی:

در مرکز زندگی یک فرد معتاد به گوشی هوشمند، تنها شبکه‌های اجتماعی در راس قرار دارند. او در اوقات فراغت خود فقط به این فکر می‌کند که چه عکس‌هایی پست کند، چه تعداد لایک دریافت می‌کند و غیره. دنیای او محدود به علایق ابتدایی است. حتی اگر تمایل به فعالیت‌های واقعی مانند؛ خواندن کتاب، پیاده‌روی و مهمانی را داشته باشد، در جهت جمع‌آوری عکس برای شبکه‌های اجتماعی‌شان است.

۵- ایزوله سازی اجتماعی:

این مورد تقریبا در همه‌ی افراد معتاد یکسان است، در یک زندگی مجازی جالب غوطه‌ور هستند و با دیواری نامرئی از دیگران جدا شده‌اند به آنها نیازی ندارند. آنها داوطلبانه تعاملات معمول خود را رها می کنند و خود را از دیگران جدا می کنند. با توجه به پیشرفت سیر ارتباطی و پیاده‌سازی تدریجی اینترنت حواس، این اعتیاد شدید تر نیز خواهد شد.

چگونه از اعتیاد به تلفن خلاص شویم؟

مشکل اعتیاد به تلفن تقریباً به اندازه اعتیاد به الکل یا قمار رایج است. یک واقعیت ناخوشایند: غلبه بر اعتیاد برای بزرگسالان بسیار دشوارتر از کودکان یا نوجوانان است.

کودکان دارای روان “محرک” و سازگارتر هستند، یعنی راحت‌تر به یک زندگی عادی و بدون تعصب از شبکه های اجتماعی عادت می کنند. بزرگسالان نیز به نوبه‌ی خود احتمال بیشتری برای معتاد شدن دارند و برای رهایی از این حالت سختی بیشتری را باید تحمل کنند.

روش ترک تلفن همراه

روش‌های بسیاری برای کاهش وابستگی به تلفن همراه وجود دارد، استفاده از اپلیکیشن‌هایی مانند Forest تا حتی کنار گذاشتن گوشی هوشمند برای مدتی و در دست گرفتن یک گوشی ساده صرفا برای تماس اضطراری، از مواردی هستند که به این موضوع کمک می‌کنند. اما بسته به شخص، روش‌های دیگری نیز وجود دارد؛

۱-  برنامه روزانه خود را تغییر دهید. معتادان در بیشتر موارد روز را با گوشی هوشمند شروع می‌کنند و با آن به پایان می رسانند. مغز شما درگیر شبکه‌های اجتماعی است و مدام به شما سیگنال می دهد که اقدام کنید. شما باید نوعی “مقاومت” ایجاد کنید. آیا وقتی از خواب بیدار می شوید، نیاز فوری به رفتن به شبکه‌هایی دارید؟ بر این میل غلبه کنید؛ پیاده‌روی یا خوردن صبحانه را جایگزین آن کنید.

۲-  زمان صرف شده در شبکه های اجتماعی را به وضوح نشان می‌دهد که باید برای رهایی از اعتیاد به تلفن، از قبل یک چارچوب زمانی تعیین کنید. لازم است زمانی را مشخص کنید که برای رفع نیازهای شما باشد؛ حضور در شبکه های اجتماعی نباید بر علایق شخصی شما تأثیر بگذارد؛زمان مطلوب بین ۲ تا ۳ ساعت در روز است. روزهای اول کمی سخت خواهند بود چرا که افراد بیش از ۵ ساعت را فقط در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند. در روز‌های اول دستتان مدام به سمت گوشی دراز خواهند شد. اگر متوجه شدید که قدرت اخلاقی کافی ندارید، از حمایت عزیزانتان استفاده کنید

۳-  زمانی را به خودآموزی اختصاص دهید. مغز شما احتمالا از حضور مداوم در شبکه های اجتماعی خسته شده است. برای رهایی از اعتیاد مضر، آن را در کار فکری شرکت دهید؛ کتاب بخوانید، مهارت های جدید یاد بگیرید، برنامه نویسی کنید، در سخنرانی های جالب شرکت کنید. یا تجربیات جدید از طریق رفتن به سفر، موزه،  تماشای تئاتر و… کسب کنید.

۴-  گوشی خود را روی حالت بی صدا قرار دهید. سیگنال های صوتی به عنوان محرک بر روی مغز شما عمل می کنند. اعلان‌های مزاحم ما را تشویق می‌کنند تا گوشی هوشمند خود را برداریم و شروع به انجام کارهای بیهوده کنیم. لازم نیست هر بار که اعلانی در مورد لایک، نظر یا پیام دریافت می‌کنید، تلفن خود را بردارید.

۵- به جای استفاده از اپلیکیشن ها برای ارتباط روزانه، از تماس مستقیم استفاده کنید (توسط سیم کارتتان). برای مدتی حتی تماس های خارج از کشور را با خط مستقیم انجام دهید تا تاثیر دوری از پیام رسان ها را حس کتید.